Jerzy Kossak
Jerzy Kossak był polskim malarzem, reprezentantem realizmu. Urodził się 11 września 1886 roku w Krakowie, a zmarł 11 maja 1955 roku również w tym mieście. Ojciec Jerzego, Wojciech Kossak również był malarzem. To właśnie po ojcu, który był przedstawicielem malarstwa o tematyce batalistycznej i historycznej odziedziczył talent. Maria, matka Jerzego wywodziła się ze szlacheckiej rodziny ziemiańskiej.
Jerzy już od małego rozwijał swój talent pod okiem ojca, ale również dziadka Juliuszach, który także był malarzem. Nie ciągnęło go jednak do nauki. Wolał rozwijać talent i podnosić swoje umiejętności malarskie. Całe dnie spędzał w pracowni ojca gdzie ciągle pracował nad swoimi dziełami. Pierwsza wystawa Jerzego Kossaka odbyła się w Krakowie w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w 1910 roku. Dostrzeżono jego talent. Podczas I wojny światowej służył na froncie włoskim. W okresie międzywojennym ratował kondycję finansową rodziny tworząc dzieła w pracowni ojca. W czasie II wojny światowej zadłużony artysta ratował się masową produkcją obrazów, przez co drastycznie ucierpiał poziom jego twórczości.
Jerzy był dwukrotnie żonaty. Miał w sumie trzy córki. Zawsze żył w cieniu swojego ojca, Wojciecha Kossaka. Zdarzało się nawet, że kopiował obrazy ojca. Okres wojenny sprawił, że Jerzy namalował wiele obrazów o tej właśnie tematyce.
Poniżej link do reprodukcji strukturalnych artysty: