Tamara Łempicka
Tamara Łempicka to polska emigrantka, tworząca w klimacie paryskiego modernizmu portrety oraz akty, które stały się środkiem eksplorującym popularne formy tożsamości seksualnej. Wczesny etap twórczości malarki to wpływ sztuki włoskich renesansowych mistrzów. Początkowo tworzyła w Rosji, następnie wspólnie z mężem przeniosła się do Paryża, gdzie studiowała u André Lhote`a, a jej prace, nacechowane nowoczesnością i nawiązaniem do poprzednich epok, szybko znalazły uznanie i kupców. Portrety w wykonaniu Łempickiej przedstawiały wielu zamożnych i wpływowych ludzi.
Rozgłos zapewnił jej sugestywny portret francuskiego pisarza André Gide’a. Za arcydzieło epoki art déco uznano akt „Piękna Rafaela”, do którego pozowała młoda prostytutka. W twórczości i w życiu Tamara wspomagała się używkami, a jej życie seksualne było intensywne i bogate. Doprowadziło to do rozwodu, po którym Łempicka wyszła za mąż po raz drugi, tym razem za arystokratę Raoula Kuffnera, z którym przeniosła się do USA. Tam malowała już tylko dla przyjemności, zdobywając przydomek „Baronowa z pędzlem”. Najsłynniejszą pracą Łempickiej jest „Autoportret w zielonym bugatti”, przedstawiający wyzwoloną i nowoczesną kobietę, który najpierw stał się przedmiotem kontrowersji, a w końcu symbolem epoki.
Reprodukcje dostępne w poniższym linku: