Obraz „Bitwa pod Grunwaldem” Jan Matejko
„Bitwa pod Grunwaldem” to jeden z najsłynniejszych obrazów Jana Matejki. Celem artysty w tym przypadku było podtrzymanie ducha w narodzie rozdartym przez zaborców poprzez przypomnienie chwały polskiego rycerstwa.
Pierwsze przygotowania do pracy nad obrazem Matejko poczynił w roku 1874. Malarza studiował konie w gwałtownym ruchu i interesował się średniowiecznym uzbrojeniem. Dodatkowo przeanalizował „Kronikę” Bielskiego i zapoznał się z opisami bitwy pod Grunwaldem Jana Długosza. Matejko odbył też podróż do Waplewa i Malborku, na własne oczy oglądał pola grunwaldzkie.
Nie wiadomo jednak, kiedy dokładnie artysta przystąpił do malowania obrazu. Prawdopodobnie miało to miejsce w czerwcu roku 1875 w czasie nabożeństwa z okazji Bożego Ciała. Pierwszy szkic olejny kompozycji powstał, co ciekawe, już w roku 1872.
W roku 1876, gdy Matejko wrócił ze swoje podróży obraz zmieniono i przemalowani. We wrześniu roku 1878 został przeniesiony do sali krakowskiego ratusza, gdzie malarz wykonał ostatnie prace. W swojej pracowni nie mógł bowiem obejrzeć płótna z odpowiedniej odległości. Kilkanaście dni później obraz ukończył. „Bitwa pod Grunwaldem” po raz pierwszy pokazana została właśnie w ratuszu. To ogromne dzieło o wymiarach 426,5 × 987,5 cm.
„Bitwa pod Grunwaldem” namalowana farbami olejnymi to największy obraz Jana Matejki. Dominują w nim brązy, czerwienie, szarości, biel i zieleń. Ukazuje bardzo dużo osób i to w gwałtownym ruchu. Są to wojska Polski i Litwy oraz armia zakonu krzyżackiego.
Reprodukcja dostępna w poniższym linku: